هوای بارونی

دلنوشته های شعرگونه ی خودم

هوای بارونی

دلنوشته های شعرگونه ی خودم

طلب عشق



گر در طلب یاری ، رخصت دیدار چرا؟

                                 گر در پی یک یادی، فرصت بیدار چرا؟

رخصت به نگاهی و فرصت به صدایی

                        این آمدن و رفتن و این کار چرا؟

خرّم به نسیمی که آید ز بر او

                          تو در پی صد بادی و این بار چرا؟

رفتی که رسی تا به دم کوچه ی یارت؟

                            این خودکشی و حسرت و این دار چرا؟

باشد به ره عشق مشقت چو مسرت

                      این شکوه و ناله زدن و خار چرا؟

گویند ضعیفان نتوان عاشق عشق شد

                                  کسب و طلب عشق ز این خواندن اشعار چرا؟


دی ماه 1389

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد